علیرضا تهرانی فر ایلام امروز؛ منافع ملی چشم و چراغ هر نظامی باید باشد، منافعی که در نهایت رفاه و آسایش را برای ملت به ارمغان آورد، تلاش برای کسب و حفظ منافع ملی در عرصه جهانی نیازمند شناخت زبان دیپلماسی جهانی و آشنایی با قواعد بازی است.

با رگ گردن باد کرده و تنش آفرینی نمی توان حتی یک درصد این منافع را کسب کرد، برخی در ایران سالهای سال با قواعد بازی برای کسب منافع آشنایی نداشتند یا شاید داشتند اما منافع خودشان نه ملی، حکم می کرد اینگونه عمل کنند، باعث شدند مردم ایران برای سالهای طولانی رنج و فشار تحریم های ظالمانه را تحمل کنند و کماکان در حال تحمل این فشارها هستند، این برخی ها تصور می کنند که اقتدار با بالا رفتن از دیوار سفارت و آتش زدن پرچم کشورها و نثار مرگ بر کل جهان در خیابان ها بدست می آید.

اقتدار یک نظام در گفتگو و مذاکره و توافق است، نظامی که با پشتوانه حمایت مردم و قدرت نظامی و بنیه اقتصادی خود به مذاکره بر سر منافع می رود مقتدر است، اما نظامی که حمایت داخلی اش خدشه دار شود، درب های مذاکره و گفتگو را بی جهت و با سخت گیری بر روی جهان ببندد، مدام در حال خسران و از دست دادن منافع است.

ترک کردن میز مذاکره و گفتگو  راه درست و منطقی برای  کسب اقتدار نیست، با این رفتارها غلط در سیاست خارجی نه تنها اقتداری بدست نمی آید، بلکه اقتدار را از دست خواهی داد، زیرا با مرور زمان منافع ملی را از کف خواهد رفت و رقبا بدون وجود ما منافع و منابع را بین خود تقسیم خواهند کرد، آنها نبود ما را یک فرصت می بینند، و اتفاقا از نبود و منزوی شدن ایران در عرصه سیاست خارجی استقبال می کنند.

با دو قفله کردن درب های کشور بر روی جهان و کشاندن چادر سیاه اطراف آن هرگز نمی توان در بازی منافع پیروزی بدست آورد؛ البته دشمن و دشمنی همواره وجود دارد در طول تاریخ چند هزار ساله ایران از یونان و رم تا عثمانی و روسیه و  دیگر استعمارگران خبیث تا رقبای منطقه ای و همسایه ها همواره  دشمنی وجود داشته  و هرگز پایانی ندارد، این میدان بازی است و دوست و دشمن مطلق وجود ندارد، منافع ملی حکم می کند چه کسی دوست و چه کسی دوشمن باشد! زیرا منابع جهان محدود و قدرتمند شدن یک بازیگر با تضعیف رقبیب ممکن خواهد شد؛ تضعیف ایران و کنار گذاشتن آن از بازی های منطقه ای به معنای قدرتمند تر شدن عربستان، ترکیه و بخصوص رژیم جعلی اسرائیل است.

این کشور ها از حذف و منزوی شدن ایران در سیاست خارجی به شدت خوشحال هستند، زیرا ایران مقتدر بازی آنها را بر هم می زند؛ ایران مقتدر می تواند تحولات منطقه را به سود خود رقم بزند و حداکثر منافع را برای ملت کسب نماید.

این اقتدار با گفتگو و عقلانیت بدست خواهد آمد، با لجبازی و تنش آفرینی و ترک کردن میز مذاکره نه تنها نمی توان منافعی بدست آورد، بلکه موجب تضعیف جایگاه ایران در نظام جهانی، از دست رفتن فرصت های برای ترمیم وضعیت اقتصادی و  بهبود وضعیت مردم و کسب رضایت آنها و در نهایت موجب از دست دادن حمایت داخلی و اقتدار در نظام بین المللی می گردد.

برخی با تنش آفرینی و بالارفتن از دیوار سفارتخانه های کشورها با منافع ملی ایران بازی بسیار بدی کردند، با خودبحران سازی های غیرمنطقی با رگ های کلفت شده در گردن و فریاد مرگ بر این مرگ بر آن و ننگین خواندن وجود عربستان برای اسلام که خود مهد آن است و قبله اول مسلمین در آن قرار دارد؛ کشور را به ورطه خطرناکی کشاندند. تحریم ها را بی اهمیت جلوه می داند و به افزایش تنش با عربستان دامن زندند و هرگز به این فکر  نکردند با این تنش های و  تحریم ها چه بلایی بر سر اقتصاد ایران خواهد آورد.

چه بخواهیم قبول کنیم و چه نخواهیم، ریشه بخش بسیار بزرگی از مشکلات اقتصادی و حتی اجتماعی و سیاسی ایران به مسائل و چالشهای سیاست خارجی و تنش های منطقه ای با همسایگان و مسئله پرونده هسته ای ارتباط دارد، دلار فرزینی و جهانگیری و محمدی و سیاست مدل روسی و چینی در خصوص کنترل قیمت دلار افاقه نکرد؛ اما خبر مربوط به توافق ایران و عربستان در کمتر از ۲۴ ساعت قیمت دلار را  به ۴۲ هزار تومان کشانده است و با ادامه این روند تا پایان وقت اداری همین امروز شنبه ۲۰ اسفند به احتمال خیلی زیاد قیمت دلار به زیر ۴۰ هزار تومان نیز خواهد رفت!

آیا واضح تر از این می توان به سیاستمداران و دولتمردان ایران پیام و سیگنال فرستاد؛ اگر بدنبال بهبود وضعیت اقتصادی کشور، حفظ ثبات اقتصادی و بهبود معیشت مردم هستید،  اگر به دنبال رفاه و آسایش برای مردم و حفظ اقتدار و قدرت در عرصه بین المللی هستید، مذاکره، گفتگو و توافق با جهان راه آن است.